De Prinses Maria Esmeralda is in 1974/75 als bouwnummer 877 bij Cockerill gebouwd. Het schip liep van stapel op 28 januari 1975 en kon op 21 mei worden geleverd. Reeds op 25 mei kwam ze in dienst.
Met dit schip kon de Rmt haar capaciteit uitbreiden. De PME had de mogelijkheid tot 300 auto’s en 450 meter vrachtruimte. Er konden 1200 passagiers worden ingescheept.
In vergelijking met de vorige bouw in het achterhoofd was er ook deze maal alweer verbeterd aan de passagiers accommodatie.
Op 30 mei 1979 deed zich een aanvaring voor ter hoogte van de South Goodwin met een Duits vrachtschip de Eleonora. Ik herinner me nog de dag omdat het pas ochtend was en juist de dienst opgekomen was in het bureel van de kaaiofficier. Ik kreeg plots een telefoon van Oostende Radio. Deze zei me aandachtig op te letten en te schrijven. Toen ik schreef wat ik hoorde besefte ik dat het geen gewone werkdag ging worden. Ik schreef “PME in collision with German vessel. - Ship is sinking rapidly – crew and cargo in the water”. Onmiddellijk haalde ik er de kaaiofficier bij en we begonnen de nodige procedures op te starten. Een helse ochtend maar zeer leerrijk .
Door het steeds toenemend vrachtverkeer bleek de Rmt steeds op zoek naar uitbreiding van de vloot maar koos in 1985 om de PME te jumboliseren zoals dat heet. Daarbij is het schip in januari tot mei 1985 bij Cockerill een supplementair dek gebouwd door een stuk tussen het schip te plaatsen en zo te verhogen. Anderzijds uitgebouwd met stabiliteitstanks. Ook werd een bulpsteven aangebouwd en passagiersruimten aangepast. Eind mei hadden de proeven plaats en op 9 juni kwam de PME terug in dienst.
In de jaren tachtig leed de Rmt reeds aan een ernstige stoornis om te overleven en kwam er politieke aandacht zodat er doorlichtingsbureaus werden aangesproken om het bedrijf door te lichten. Voor velen van ons was dit een administratief-politieke ingreep van een overheidsbedrijf. De Rmt was wel een parastataal A maar toch nog steeds onder het beheer van een Minister. Zeg maar de overheid.
De schrik zat erin wanneer de autostrade naar Frankrijk ging doorgetrokken worden en ja, ook de aanleg van de tunnel of chunnel zoals men zegt.
Hierdoor begon men nog meer aandacht te geven aan een kwalitatieve dienstverlening. Zo kwamen er aan boord van de schepen een cinema en later Club Class.
Op 16 januari 1987 had de PME een aanvaring met een drijvende container tijdens de reis en diende op 17 januari naar Antwerpen voor herstelling.
Vanaf mei 1993 werd het schip in Oostende reserve gehouden en in januari 1994 verkocht aan een Griekse scheepseigenaar Denval Marine, Cyprus. Het was de bedoeling om het schip te doen vertrekken naar Nederland Rotterdam maar de verkoop werd afgezegd.
In 1995 werd ze dan verkocht aan Celine Shipping Co° Limassol en kreeg de nieuwe naam “Wisteria”. Op 1 mei vertrok de PME naar Slovenië Koper en werd in juni 1995 door Cotunav, Tunesië gecharterd voor de lijn Barcelona - Tunis.
Nog in 1995 kwam ze ook in dienst voor de lijn Triëste-Koper_Durres-Brindisi en Bari- Durres.
Voor 1996 kwam het schip terug bij Cotunav
In 1997 werd ze gecharterd door Limadet Ferries Marokko en de nieuwe naam “Beni Ansar” gegeven en keerde eind dat jaar terug naar Celine Shipping Co° en ook terug naar de oude naam “Wisteria”.
In 1999 werd het schip door Trans Europa Line gecharterd en ingezet tussen Italië en Albanië.
In 2000 ging het naar Lingnes Maritimes du Detroit SA van Limadet Ferries en werd het opnieuw de “Beni Ansar” met als thuishaven Casablanca. Waar ze in mei nog de diensten tussen Almeria-Nador heeft verzorgd.
Uiteindelijk aan de ketting gelegd door de Spaanse overheid werd ze in 2007 voor schroot verkocht, kreeg de naam “Aquaba Express” en bleef in Almeria liggen. Bij nog een poging kreeg ze van de Spaanse overheid de toelating om voor herstellingen van Almeria naar Constanza te varen. Men gaf ondertussen ook nog de naam “Al Arabia”.
In plaats daarvan werd er koers gezet naar Alang en arriveerde daar op 27 oktober 2007 voor afbraak. Er waren echter problemen gezien er nog gevaarlijk asbest aanwezig was. Foto datum is december 2010.
Na vele eigenaars en namen R.I.P. > PME. Een triestig zicht.